ψευδοπαράσιτος

-η, -ο, Ν

1. αυτός που εμφανίζεται ως παράσιτο, ενώ δεν είναι

2. το ουδ. ως ουσ. το ψευδοπαράσιτο

βιολ. οργανισμός που ασκεί ψευδοπαρασιτισμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. pseudoparasite (< ψευδ[ο]-* + παράσιτο [ς]). Ο τ. ψευδοπαράσιτα (φυτά) μαρτυρείται από το 1870 στον θ. Γ. Ορφανίδη].